یه سری آدم‌ها هستن که مرام و مسلک خاص خودشون رو دارن و پاش وایمیستن.
اهل دو رنگی و دورویی نیستن، حتی اگه در ظاهر به ضررشون ختم بشه هم دست از مرام و مسلک‌شون بر نمی‌دارن و جنس حساب و کتاب‌شون با خیلی از ما فرق داره…
به نظرم خوندن کتابی مثلِ قیدار می‌تونه ادراک و دیدِ خوبی راجع به این افراد بده.
دیدن اشتباه دیگران: یه بزرگی خیلی حرف جالبی می‌زد. می‌گفت: «وقتی اشتباه دیگران رو می‌بینی و یا وقتی افرادی رو می‌بینی که ساده‌ترین موارد رو هم نمی‌دونن و بهش عمل نمی‌کنن، به خودت نناز و افتخار نکن. از اینکه خودت در مسیر درست هستی و بقیه نیستن، مغرور نشو» یعنی وقتی به چیزی رسیدی، یعنی بهت لطف شده و بهت نعمت داده شده تا به این جایگاه و فهم رسیدی وگرنه… اگه تو در چنین خانواده‌ای بزرگ نمی‌شدی؟ اگر فلان معلم خوب رو نداشتی؟ اگه با اون کتاب آشنا نمی‌شدی؟ و ده‌ها اگه‌های دیگه، معلوم نبود الان درک، فهم و جایگاهِ بهتری داشتی یا نه؟… 📌شاید به همین دلیل هستش که بزرگان و افراد اثرگذار هر چه بیشتر […]
شما می‌تونین نسبت به شرایط‌تون معترض باشین و یا بابت حقی که بهتون ندادن ناراحت یا شاکی باشین، اما اگه این نارضایتی رو مدام به آدم یا آدم‌های اشتباه بگین، رفتارتون سالم و یا انسانی نیست. مثلاً اگه مدیر یا همکارتون به دلیل بی‌کفایتی و یا حتی دشمنی با شما، خون به جگرتون کرده باشه، اگه شما بجای تلاش برای گرفتن حق‌تون از اون همکار، مدام توی جمع‌های دوستانه یا خانوادگی به اطرافیانتون غر بزنین، نه تنها به حق‌تون نمی‌رسین، بلکه اون زمان‌هایی که با عزیزان‌تون هستین رو هم به چیزی به نام زهرمار تبدیل می‌کنین. 📌البته که ما انسانیم و گاهی اوقات نیاز داریم با عزیزان‌مون درد دل کنیم، ولی اگه این درد دل کردن تبدیل […]
اگه یه زمانی تو دوراهی موندین و نمی‌دونین که «به شغل‌تون ادامه بدین یا نه؟!» پیشنهاد می‌کنم کتاب «بذرت را کجا می‌کاری؟» نوشته‌ی جان گوردون رو مطالعه کنین. معرفی کتاب این کتاب به شکل داستان و کاملاً روان نوشته شده و با خوندنش می‌تونین خودتون رو جای شخصیت اصلی بذارین و با همزات‌پنداری تشخیص بدین که چه تصمیمی بهتره… در واقع با خوندن این کتاب شخصی رو دنبال می‌کنین که دنبال انگیزه و هدف زندگیش هست و در مدتی محدود باید به هدفش برسه. 📌داستان کتاب از اونجایی شروع میشه که شخصی به نام «جاش» با اینکه از نظر بقیه آدم موفقی محسوب میشه، دیگه مثل قبل توی کارش شور و شوق نداره و می‌خواد دست […]
درس خوندن و دانشگاه رفتن هدف نیست بلکه یه ابزار هست برای رسیدن به هدف؛ یعنی اگه شما هدف زندگی‌ت چیزی باشه که نیازی به دانشگاه رفتن نداشته باشه، اون وقت اگه بری دانشگاه و مدرک بگیری، در واقع داری اشتباه می‌زنی و در واقع داری از هدفت دور میشی. توجه داشته باشین که حتی اگه اطرافیانتون گیر بدن و بگن حتماً برو درس بخون تا به یه جایی برسی هم فرقی نداره. مدرسه موفق! یکی از بدبختی‌ها اونجاست که فکر می‌کنیم مدرسه‌ای موفق هستش که قبولی‌های کنکورش بیشتر باشه و اینطوری میشه که پرورش یک انسان مسئولیت‌پذیر در مدرسه و جامعه تقریباً هیچ ارزشی نداره و اگر شما به خانواده‌ها اصرار کنین که: «اجازه بدین فرزند‌تون […]
