بسیاری از آدم‌های فکر می‌کنند «جسارت» خصوصیتی است که با آن به دنیا می‌آییم. اما اشتباه است.
جسارت اکتسابی و آموختنی است.
جسور بودن یعنی چه؟
جسور بودن یعنی داشتن اعتماد به نفسی که با آن می‌توانیم نیازها و خواست‌های‌مان را ابراز کنیم و به دنبال اهداف‌مان باشیم. حتی اگر در شرایط مخالفی قرار داشته باشیم.
جسور بودن یعنی به دیگران بگویید موضع‌تان چیست و یعنی اینکه جایی برای سردرگمی وجود ندارد.
جسارت یعنی ابراز دیدگاه و نظرات و عدم وجود این احساس که نیاز به تأیید یا تصدیق دیگران دارید.
مثلا:
فرض کنید در حال تماشای یک فیلم جدید و بسیار جذاب در سینمای محل‌تان هستید و شخصی که بغل دست‌تان نشسته بلند بلند با تلفنش حرف می‌زند.
جسارت یعنی اینکه از او بخواهید صدایش را پایین بیاورد و آهسته‌تر حرف بزند یا این که تلفنش را خاموش کند.
جسارت با خشونت فرق دارد.
آگاهی داشتن نسبت به تفاوت جسارت و خشونت اهمیت زیادی دارد.
جسارت سالم، قابل احترام است اما خشونت، خصم‌آمیز و بی‌ادبانه است.
برای روشن‌تر شدن این موضوع به مثال‌های زیر توجه کنید:
ابراز مخالفت:
جسارت: ابتدا به حرف‌های طرف مقابل گوش می‌دهیم و پس از اینکه سخنانش تمام شد، عقیده‌ی مخالف‌مان را ابراز می‌کنیم.
خشونت: حرف طرف مقابل را قطع می‌کنیم و برخلافش حرف می‌زنیم.
ابراز عقیده در جمع:
جسارت: در مباحثه‌ی گروهی شرکت می‌کنیم، به دیگران اجازه می‌دهیم نظراتشان را بگویند، ما هم با احترام عقایدمان را بیان می‌کنیم.
خشونت: می‌کوشیم تا بحث گروهی را به سمتی بکشانیم که تحت سلطه‌ی ما باشد و بر خلاف دیگران حرف می‌زنیم. به احساسات دیگران توجهی نداریم و عقایدشان را در جمع سرکوب می‌کنیم.
«نه گفتن» هنگامی که کسی از شما کمک می‌خواهد:
جسارت: خیلی صادقانه درخواستش را رد می‌کنیم و فرد دیگرای را معرفی می‌کنیم که ممکن است بتواند به او کمک کند.
خشونت: به او می‌پریم و می‌گوییم: «نه» و او را به خاطر تقاضایش رها یا تحقیر می‌کنیم.
فرد عصبانی به گونه‌ای خصم‌آمیز یا بدون ملاحظه رفتار می‌کند و اغلب اوقات، بعدها از این کار خود پشیمان می‌شود.
برعکس، جسارت با برنامه‌ریزی، اندیشه و ملاحظه انجام می‌شود.
انسان جسور، موقعیت خود را با شفافیت ابراز می‌کند و در عین حال احساسات طرف مقابل را در نظر می‌گیرد.
فرد خشن جنجالی، لجوج و خودخواه است.
اما فرد جسور می‌داند چگونه عقیده‌اش را با متانت ابراز کند.
برای مطالعه بیشتر در این زمینه می‌توانید به کتاب «هنر نه گفتن» نوشته‌ی دیمون زاهاریادس مراجعه کنید.
مطالب بیشتر مدرسه‌ی زندگی در اینجا مطالعه کنید.
